Μήνυμα Ελπίδας από τον Γεώργιο Παπαγεωργίου
Γράφει η Στέλλα Πετρίδου
Όλοι γνωρίζουμε τις δράσεις της Κιβωτού του Κόσμου, αυτού του Εθελοντικού Μη Κερδοσκοπικού
Οργανισμού Ειδικής Μέριμνας και Προστασίας Μητέρας και Παιδιού, ο οποίος, όπως αναφέρει
και στην ηλεκτρονική του σελίδα (www.kivotostoukosmou.org),
δραστηριοποιείται και απευθύνεται πρώτα και κύρια στα μικρά κι απροστάτευτα
παιδιά, τα περισσότερα από τα οποία προέρχονται από μονογονεϊκές οικογένειες, αλλά
και σε άλλα που είναι ορφανά, παιδιά που βιώνουν δύσκολες συνθήκες, παραμέληση, εγκατάλειψη, χωρίς ιατρική
φροντίδα, με αβέβαιο μέλλον. Και φυσικά όλοι
γνωρίζουμε πως ο εμπνευστής και πρωτοστάτης
αυτού του Οργανισμού, που από το 1998 δε σταματάει να βοηθάει αυτά τα παιδιά,
αλλά και παιδιά προσφύγων και μεταναστών με κάθε τρόπο, είναι ο πατέρας Αντώνιος
Παπανικολάου, ο οποίος και πρόσφατα βραβεύτηκε για την προσφορά και τη δράση
του από την Ακαδημία Αθηνών.
Την εμβληματική αυτή μορφή του ιερέα, που γεννήθηκε στη Χίο
και ζει σήμερα στον Κολωνό, αποφάσισε να τιμήσει ο Ανθυποπλοίαρχος Λ.Σ.
ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ Γεώργιος και η ομάδα γκραφιτάδων του Μεσολογγίου σχεδιάζοντας την πάνω
σε έναν γυμνό τοίχο κτιρίου στο Μεσολόγγι.
Γιώργο, πες μου για την ιδέα σου αυτή. Αρκετά τολμηρή θα τη
χαρακτήριζα, καθώς είσαι από τους πρώτους γκραφιτάδες στο χώρο, αν όχι ο πρώτος,
που αποφάσισες να σχεδιάσεις μία μορφή ανθρώπου που βρίσκεται εν ζωή στην
Ελλάδα και μάλιστα σε έναν τόπο που, αν μη τι άλλο, θα περίμενε κανείς να
αναφερθείς αποκλειστικά με τα σχέδιά σου στην ιστορία του, όπως άλλωστε έχεις κάνει
και στο παρελθόν.
Ναι, πραγματικά πρόκειται για μια τολμηρή κίνηση εκ μέρους
μου. Αυτό που ήθελα ήταν να ζωγραφίσω ένα θέμα σε τοίχο, εδώ, στο Μεσολόγγι, το
οποίο να μην έχει «στενή» σχέση ιστορική ή άλλη με την πόλη αυτή. Ήθελα να έχει
σχέση χρονικά με την γενικότερη θετική διάθεση του καθένα να προσφέρει στον
πλησίον του τις ημέρες των Χριστουγέννων, με διάρκεια, ωστόσο, πέρα από την
συγκεκριμένη 15ήμερη εορταστική περίοδο.
Ποιος ήταν ο στόχος αυτού του γκράφιτι; Υπήρχε στόχος; Τι μήνυμα
ήθελες να περάσεις στον κόσμο;
Οπωσδήποτε υπήρχε στόχος. Αυτό που ήθελα να περάσω στον
κόσμο ήταν ένα θετικό μήνυμα, μία λέξη, ΕΛΠΙΔΑ. Έπρεπε φυσικά το μήνυμα να
είναι γραμμένο με σπρέι, διότι
ουσιαστικά είμαι graffti-writer, που εξελίχτηκα σε street graffiti artist μέσα στις δεκαετίες
που έχουν προηγηθεί. Όταν προσφέρεις αφιλοκερδώς, τότε, ναι, υπάρχει ελπίδα για
έναν καλύτερο κόσμο στο μέλλον.
Τι σε ώθησε να προσωποποιήσεις την «Ελπίδα»;
Όταν προσωποποιείς την λέξη - έννοια ΕΛΠΙΔΑ, της προσθέτεις
έμφαση, ώστε να γίνει ευρύτερα κατανοητή. Ο ταπεινός αγωνιστής και κληρικός
Πάτερ Αντώνιος της Κιβωτού του Κόσμου με έχει και εμένα προσωπικά συγκινήσει με
το έργο του, αυτό το έργο της προσφοράς αγάπης και στήριξης στα παιδιά εδώ και
χρόνια. Με κάνει να ελπίζω κι εγώ ως άνθρωπος για ένα καλύτερο αύριο. Οπότε και
κάπως έτσι μπορώ να περιγράψω τις σκέψεις που μοιράστηκα με τους νέους
Μεσολογγίτες, οι οποίοι με πλαισιώνουν και ζωγραφίζουν μαζί μου και για ακόμη
μία φορά συνεργαστήκαμε για να αποδώσουμε το #ELPIDA_graffiti με τον πατέρα
Αντώνιο ως μορφή θετικής προτροπής για
αλληλεγγύη και προσφορά στον κάθε συνάνθρωπο που έχει ανάγκη στήριξης
όλες τις ημέρες του χρόνου που έρχεται, το νέο 2020!
Πηγή: symels.gr
Πολλά συγχαρητήρια Γιώργο και πάντα δημιουργικός και
πρωτοπόρος σε ό,τι κι αν κάνεις!
Για το έργο του μπορείτε να ανατρέξετε στα ακόλουθα λινκ:
Site: εδώ
